بتن شفاف یا بتن لیتراکن مصالحی است که با برخورداری از فیبرهای نوری قابلیت انتقال نور از سمت به سمتی دیگر را دارد. از طرفی فیبرهای نوری با استفاده از شیشه یا پلاستیک به منظور منقل کردن نور تولید می‎شوند. این فیبرها در واقع رشته های منعطفی هستند که ضخامت هر یک از آن‎ها به اندازه یک تار موی انسان است.

 با به کارگیری این تکنولوژی مدرن میزان بالایی از اطلاعات می‎تواند در فاصله های طولانی منتقل شود. از لحاظ تئوری فیبرهایی که در لیتراکن مورد استفاده قرار گرفته ‎اند، فرآیند انتقال نور در بتن‎هایی که ۲۰ متر ضخامت دارند را هم با کیفیت بالا به انجام می‎رسانند. فیبرهای نوری رشته ‎های بسیار نازکی هستند. فیبر نوری در درون بلوک بتنی یا پانل ها قرار داده شده و باعث می‎شود که بتن قابلیت انتقال نور را داشته باشد.

جهت تولید بتن شفاف در قدم اول یک لایه نازک از بتن در داخل قالب ریخته خواهد شد. سپس فیبرهای نوری باید در امتداد قالب‎ها قرار داده شده و فرآیند بتن‎ریزی به انجام برسد. فیبرهای نوری بعد از به کارگیری در درون ترکیب بتن لیتراکن، با توجه به ابعاد آن‎ها به یک جزء ساختاری شبیه به سنگ ‎های معمولی تبدیل می‎شوند و بر این اساس ظاهر بتن همگن نیز حفظ خواهد شد. علاوه بر این استفاده از بتن لیتراکن، مزایای بسیار زیادی را به همراه دارد